صبح روز سوم خرداد ۶۱، شهید صیاد شیرازی به همراه محسن رضایی در قرارگاه فرماندهی کربلا نشسته بودند که صدای حسینآقا توی بیسیم پیچید: ما میخواهیم وارد خرمشهر شویم، اجازه هست؟ شهید صیاد بهدلیل تعداد کم نیروها مخالف است و میگوید منتظر باشید، اما حسین همچنان اصرار میکند...
محسن نصری، استاد دانشگاه، رزمنده و راوی دفاع مقدس در گفتوگو با ایکنا از اصفهان با بیان اینکه عملیات الی بیتالمقدس، 10 اردیبهشت ۶۱ آغاز شد و سوم خرداد با آزادسازی خرمشهر به پایان رسید، اظهار کرد: در این عملیات، تیپ امام حسین(ع) به فرماندهی شهید حسین خرازی و تیپ نجف اشرف به فرماندهی شهید احمد کاظمی مأمور شدند تا از رودخانه کارون به سمت اهواز و خرمشهر عبور کنند.
وی افزود: قرار بر این بود که صبح سوم خرداد، تیپ امام حسین(ع) از جاده اهواز ـ خرمشهر و تیپ نجف اشرف از سمت راست و نهر عرایض وارد شوند. فرماندهی این عملیات در قرارگاه کربلا با حضور محسن رضایی از سپاه و شهید صیاد شیرازی از ارتش انجام میشد. آن روزها در قرارگاه صحبت از این بود که دو هفته دیگر احتمالاً امکان آزادسازی خرمشهر فراهم میشود. شهید صیاد نقل میکند: «در قرارگاه کربلا بودیم که شهید خرازی پشت بیسیم آمد و برای ورود به خرمشهر کسب اجازه کرد، از تعداد نیروها پرسیدم که گفت ۷۰۰ نفر نیرو معادل دو گردان داریم.»
این رزمنده و راوی دفاع مقدس ادامه داد: درواقع بعد از ۲۱ روز جنگ شدید، شهادت و مجروحیت، ۷۰۰ نفر نیرو باقی مانده بودند. شهید صیاد بهدلیل کمبودن نیروها اجازه ورود نمیدهد و اعلام میکند که باید منتظر نیروهای دیگر بمانید، اما با اصرار شهید خرازی در نهایت موافقت میکند. دو ساعت بعد، حاج حسین خرازی مجدداً پشت بیسیم میآید و اعلام میکند که ما در خرمشهر هستیم و شهر آزاد شد. شهید صیاد باور نمیکند و در نهایت با هلیکوپتر بر فراز شهر پرواز میکند، رزمندگان تیپ امام حسین(ع) را در آن میبيند و آزادی خرمشهر را اعلام میکند. به این ترتیب، رزمندگان اصفهانی به فرماندهی شهید حسین خرازی و بعد از آن شهید احمد کاظمی، بهعنوان اولین نیروها وارد شهر میشوند و آزادی خرمشهر را رقم میزنند.
وی با اشاره به اهمیت خرمشهر گفت: این شهر از ابتدای جنگ هدف بعثیها بود و معروفترین شهر مرزی و مهمترین بندر کشور ما پیش از انقلاب به حساب میآمد که با خیانت بنیصدر، ۳۰ آبان ۵۹ بعد از مقاومت ۳۵ روزه مردم سقوط کرد. صدام تبلیغات گستردهای براساس این سقوط انجام داد، روی دیوارهای شهر شعار «جئنا لنبقی» نوشته شد، مصاحبههای زیادی انجام داد و اعلام کرد اگر ایرانیها خرمشهر را پس بگیرند، کلید بصره را به آنها میدهم. لذا، آزادسازی خرمشهر در ابعاد گوناگون برای کشور ما اهمیت داشت.
نصری تصریح کرد: باید به این نکته توجه داشت که در قواعد جنگ کلاسیک، نیروی مهاجم باید سه برابر نیروی مدافع باشد؛ دشمن حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار نیرو در خرمشهر داشت و طبق این قاعده، نیروهای ما برای حمله باید بین ۹۰ تا ۱۲۰ هزار نفر میبودند، در حالی که ۷۰۰ نفر نیروی جوان و نوجوان به فرماندهی حاج حسین ۲۵ ساله به شهر حمله کردند و با وجود آن استحکامات عجیب که دشمن در شهر ایجاد کرده بود، خرمشهر را آزاد کردند که تجلی واقعی و عینی آیه «كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ» بود. لذا، آزادسازی خرمشهر همانطور که شهید کاظمی در جمله معروف خود بیان میکند، یعنی «خرمشهر را خدا آزاد کرد»، غلبه نیروی ایمان و اراده و خواست خدا بر معادلات مادی و دنیایی و عدد و رقم نیروها بود.
پریسا عابدی
انتهای پیام